کد مطلب:23055 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

دانشجويي هستم كه براي ورود به دانشگاه اهدافي داشتم و اكنون احساس مي كنم به اهداف خود نرسيده ام و شكست خورده ام، حال بايد چه كنم تا به اهدافم برسم؟

مشكلاتي كه طرح نموده ايد كم و بيش در بسياري از جوانان هم سن و سال شما وجود دارد. جواناني كه مانند شما در پي اهداف و آرمان هاي بلند و ارزشمندي هستند با مشكل مضاعفي رو به رو مي شوند. زيرا علاوه بر مشكلات روحي ناشي از دوران جواني و محروميت ها و فشارهاي دوران تحصيل از اين كه بين وضع موجود و آرمان مطلوبشان فاصله زيادي احساس مي كنند. رنج جانكاهي آنان را مي آزارد. در عين حال بايد دانست كه زندگي مجموعه اي از شادي و رنج كامروايي و ناكامي تلخي و شيريني و خلاصه ميدان جنگي است كه هركس در آن سهمي از پيروزي و شكست دارد: «زندگي جنگ است جانا بهر جنگ آماده شو». آري همه اينها به انحاي گوناگون در زندگي هرفرد وجود دارد و در ايام جواني و تحصيلي اين فشارها شديدتر است اما چه بايد كرد؟ نكته مهم و اساسي نحوه برخورد انسان با اين مسائل است. در اين رابطه دو گونه برخورد مي توان داشت: 1- واكنش انفعالي؛ در برخورد انفعالي انسان همواره مشكلات را بزرگ مي بيند. در اكثر صحنه ها خود را شكست خورده مي پندارد. علي رغم اين كه از خود انتظاراتي بيش از حد دارد در گشودن راه و گام نهادن به سوي هدف خود را ناتوان مي بيند. امكانات توانمندي ها و موفقيت هاي خويش را فراموش مي كند. كم كم احساس يأس ضعف و سستي در او فزوني گرفته و خود را بيمار مي پندارد. اگر اين روند ادامه يابد واقعا گرفتار بيماري هايي خواهد شد. بيماري هايي كه باهيچ دارويي درمان نمي شود جز با تغيير در روحيه و روش. 2- واكنش فعال؛ در برخورد فعال انسان به مقايسه معقول و منطقي بين خواسته ها و توانمندي ها و شكست ها و پيروزي ها مي پردازد. توقع از خويش را با واقعيات و توانايي هاي فردي و شرايط محيطي و اجتماعي تنظيم مي كند و با جديت نشاط و روحيه بالا به فعاليت و تلاش مي پردازد. اكنون توصيه ما به شما اين است كه: 1- همواره به آرمان هاي دست نيافتني نينديشيد بلكه موفقيت هاي خود را نيز در نظر گيريد. 2- خواست ها و تمايلات خود را در سطح توانايي ها تنزل دهيد. 3- نشاط خود را همواره حفظ كنيد و هرگز خود را مريض و ضعيف به حساب نياوريد. براي حفظ نشاط همه روزه ورزش كنيد. 4- مشكلات را عادي بدانيد و به همان اندازه آنها را بپذيريد كه كاميابي ها را پذيرا هستيد. 5- براي رشد معنويت بايد براي خود برنامه ريزي كنيد. البته برنامه سنگين نريزيد بلكه اندك ولي در اجراي آن مداومت و جديت داشته باشيد. 6- براي شركت در فعاليت هاي فرهنگي هرقدر مي توانيد تلاش كنيد هر چند بسيار اندك و اگر اصلا نمي توانيد در فرصت هاي ديگر اين كار را انجام دهيد. 7- خواندن برخي از دروس حوزوي در كنار درس هاي دانشگاه در صورتي كه مقدورتان باشد بسيار خوب است. 8- همواره از خداوند در همه امور مدد جوييد و نسبت به آنچه او مقدر مي فرمايد راضي باشيد.